Zo binnen, zo buiten

Zo binnen, zo buiten: hoe onrust in de maatschappij jou beroert

Al een paar dagen voelde ze zich onrustig. Ze wist niet goed waarom, maar herinneringen aan vroeger speelden op de meest onhandige momenten door haar hoofd. Als ze in de rij bij de kassa stond bijvoorbeeld. Of gisteren nog bij de kapper, toen die haar vroeg hoe het ermee ging. “Goed”, zei ze, terwijl ze dacht “... je moest eens weten...” En vannacht had ze ook al zo raar gedroomd...
​
Gebeurtenissen die te moeilijk, te groot of te onvoorstelbaar zijn om te kunnen bevatten, hebben een diepe invloed op jouw gevoel van veiligheid in de wereld. Vooral de herinneringen aan dingen die je meemaakte in je kinderjaren blijven je lang bij. Het is niet fijn om aan die nare dingen te denken, dus je stopt ze steeds zover mogelijk weg. En dat helpt. Een slimme en effectieve overlevingsstrategie. Maar wel één waar je een prijs voor betaalt...

Maatschappelijke impact heeft invloed op jou
Grote gebeurtenissen die de hele maatschappij aangaan, zoals de coronacrisis, kunnen dat beschadigde gevoel van veiligheid onder druk zetten. Ook al ben je zelf niet ziek of ken je niemand in je omgeving die ziek is geweest. Je hebt toch te maken met de aanpassingen in het dagelijkse leven: mondkapjes in het OV, vaker thuiswerken, onzekerheid over de volgende golf. 

En dan: het gevaar schuilt misschien wel in een voorheen zo onschuldige knuffel of handdruk. Je bent je er steeds van bewust dat iedereen die je tegenkomt op straat een potentieel gevaar kan zijn voor jouw gezondheid. En dat doet onbewust meer met je dan je zo op het eerste gezicht zou denken.

Trigger uit onverwachte hoek
Het kan zelfs een trigger zijn om persoonlijke onverwerkte pijnlijke herinneringen weer naar boven te brengen, die ogenschijnlijk helemaal niets met corona of ziek zijn te maken hebben. Het kan zijn, dat je je “zomaar” verdrietig voelt of een beetje een naar, vaag gevoel van onbehagen hebt. 

Weggestopt is niet weg
Wat je wegstopt, is niet weg. Het blijft in je lijf aanwezig. En heeft steeds minder nodig om getriggerd te worden. Die triggers zetten jouw overlevingssysteem meteen weer op "AAN". De gevolgen: slapeloosheid, piekeren, stemmingswisselingen, angstgevoelens, opvliegendheid of, als je boven de veertig bent zelfs je eerste opvliegers, en nog meer akeligs. Zó verbonden zijn wij met onze omgeving. We pikken de signalen van angst en stress op met de antenne die ons lichaam nu eenmaal is. En als dat lichaam nog restanten bevat van niet goed of helemaal niet verwerkte moeilijke herinneringen, dan reageert het daar dus meteen op. 

Een beter signaal dat het tijd is om ermee aan de slag te gaan, kan je lichaam je bijna niet geven. Ook al heb jij daar helemaal geen zin in! 

"Je lijf nodigt je uit om met de oude pijn aan de slag te gaan, door je signalen te geven die niet meer te negeren zijn. Aan jou de taak om de signalen van jouw systeem serieus te nemen en er iets mee te doen. Dát is het mooiste geschenk dat je jezelf kunt geven!"

​Verwerken maakt je sterker
Pijn verwerken is: haar omzetten in iets moois; in levenservaring, wijsheid, mildheid en ontspanning. Naar verwerkte pijn kun je kijken met een glimlach. Met verwerkte pijn is het leven mooi en rijk, vol energie en met mentale en emotionele veerkracht. Dan heeft het heden niet meer zo'n ontwrichtende invloed op je en kun jij leven zoals het voor jou bedoeld is!

---

Auteur

Elma van der Salm (1964) heeft als ervaringsdeskundig psychosociaal therapeut en levenscoach haar eigen kijk op wat vrouwen bezighoudt en verder kan helpen. Dat deelt zij in deze artikelen.

Wil je doorpraten? Plaats dan een reactie hieronder of stuur een mail.

Als eerste op de hoogte zijn van nieuwe blogs? Neem dan nu een abonnement op het GRATIS E-ZINE dat iedere twee maanden verschijnt.

Eerdere artikelen

Februari 2021
December 2020
Oktober 2020
Juli 2020